Włókno stalowe w betonie

Niektóre dokumenty historyczne wskazują, że włókno stalowe zostało opatentowane w 1918 r. We Francji, które twierdzą, że po 25 latach w Wielkiej Brytanii. Fakt, że użycie stalowego włókna ma już około 100 lat, jest niezmieniony. Beton ze stalowym włóknem nazywa się betonem stalowym lub betonem włóknistym.

Syntetycznych fibrowolonoli, najbardziej odpowiednim do pracy w betonowym środowisku jest włókno polipropylenowe. Polipropylen - absolutnie odporny na agresywne środowisko alkaliczne oparte na cemencie.

Wady stalowego włókna

Poszukiwanie nowych materiałów do zbrojenia betonu podyktowano wadami włókna stalowego.

Z najlepszymi wskaźnikami wytrzymałości włókna metalu są wady, a mianowicie:

• Korozja (korozja włókna stalowego prowadzi do jego zniszczenia, a także do korozji betonowej);
• Wysoka ciężkość właściwa (podczas wibracji mieszanki stalowe włókno jest opuszczane do dolnej części ciasta betonowego, tym samym wyrównując jego wpływ na całą objętość betonu);
• Nawet kilka stalowych włókien na powierzchni betonu stanowi niebezpieczeństwo podczas jego działania;
• Z obciążeniami wstrząsowymi i wibracyjnymi gęsta stal (7.8) zwiększa niszczycielskie fluktuacje betonu i wręcz przeciwnie - pochłania;
• Koszty logistyczne kilkakrotnie wyższe w porównaniu z syntetycznym (stosunek grawitacji właściwej-8,5 razy), to znaczy przy nalewaniu 10 000 m2 do obiektu, 30-37 ton stali lub 5-6 ton syntetycznych ;
• Podczas pompowania pompami lub fragmentacją włókna stalowe prowadzą do szybszego zużycia sprzętu;
• Porównując te same obciążenia mocy, które są włókien syntetycznych lub stalowych w betonie, ten ostatni kosztował 40-50% droższy.